Sunday, February 05, 2017

ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΙΡΟΥ ΜΑΣ

Η ανάδειξη του ΣΥΡΙΖΑ και η πολιτική μεταβολή του Ιανουαρίου 2015 συνέβη γιατί στην κοινωνία δεν διαμορφώθηκε ένα ισχυρό ιδεολογικό ρεύμα για να εκφράσει πολιτικές «αναδιανομής πόρων και εξουσίας» και την «αποξένωση από παραδοσιακές δυνάμεις». Με απλά λόγια να εκφράσει τη δυσαρέσκεια που προκάλεσαν οι πολιτικές των μνημονίων.

Η «ταπείνωση» και η δραματική κατάρρευση της Χώρας στην κοινή γνώμη των άλλων χωρών αποδίδεται και στο λαϊκισμό του «αντιλαικισμού της αριστεράς», στην επίκληση της δημοκρατίας (δημοκρατισμός) και της αριστεράς για να εφαρμοστούν ακραία μέτρα, στη συμμετοχή απολίτικων πανεπιστημιακών (15 στην πρώτη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ) με εμφανή αδυναμία εξειδίκευσης των απόψεων τους, στις αυταπάτες του Πρωθυπουργού και των συνεργατών του.

Έχει γίνει πλέον αντιληπτό ότι επιστροφή στην πολιτική σημαίνει ενίσχυση, ανάπτυξη και διαχείριση της των κοινωνικών κινημάτων παρά τις παρενέργειες που δημιουργεί όπως η ανάδειξη Τσίπρα (κίνημα των πλατειών) και  Πάμπλο Ιγγλέσιας  (ποδέμος), η κατάκτηση της πολιτικής εξουσίας και η εξυπηρέτηση συμφερόντων.  Η αριστερά, συριζαική η όχι, μπορεί να κυβερνά με τη διαχείριση των κοινωνικών κινημάτων και τη «θεωρία να αναδεικνύει και προδιαγράφει τις ιστορικές δυνατότητες τις οποίες θα πραγματοποιήσει ίσως η πράξη». Τα κοινωνικά κινήματα είναι η «μαχόμενη δημοκρατία».

Η απαγόρευση της μπούρκας στους δημόσιους χώρους ή του μπουρκίνι δηλ. «η ολόσωμη ισλαμική θερινή στολή» δεν έχει σχέση με βία και δεν συνδέεται με θέματα αισθητικής αλλά με θέματα που έχουν σχέση με ατομικές ελευθερίες.
Τα ερωτήματα που δεν απαντώνται είναι:
- πρόσκειται για διαχωρισμό και απομόνωση αυτών των γυναικών?
- οι γυναίκες αυτές φέρουν αυτές τις ενδυμασίες επειδή τις επιβάλλουν η την θέλουν από μόνες τους?
- είναι πράγματι ένα «ατομικό δικαίωμα επιλογής»?
- ποιους σκοπούς  εξυπηρέτησαν οι πολυεθνικοί βομβαρδισμοί και η διάλυση μουσουλμανικών κρατών (Λιβύη, Συρία, Ιράκ)?
- ποιοι μηχανισμοί και με ποιους σκοπούς ανέδειξαν μια μικρή δύναμη 2000 τζιχαντιστών σε παγκόσμια απειλή?
Η βία στο όνομα του Ισλάμ δεν συνδέεται με τον υλικό πολιτισμό, την τεχνολογική πρόοδο, το οικονομικό και πολιτικό σύστημα και δεν έχει ταξικά χαρακτηριστικά. Συνδέεται με το σύστημα ηθών, την έξοδο από τη θεοκρατία, την απολυταρχία και τις ηθικές υποταγής, τους μη ορθόδοξους - «αποστάτες» και ετερόδοξους μουσουλμάνους.
Η απάντηση στο «
nous sommesen guerre” – «βρισκόμαστε σε πόλεμο» είναι: κίνητρα για παραμονή των ξεριζωμένων στις εστίες τους, ενίσχυση για ανασυγκρότηση των αποσταθεροποιημένων  μουσουλμανικών κρατών και τα αντίδοτα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η ισότητα, η ιδιότητα του πολίτη, η ελευθερία συνείδησης και το κράτος δικαίου.

Ο «αναστοχασμός των ολοκληρωτισμών» και η «ακαδημαϊκή ανασκόπηση» γίνεται επιτυχημένα και κατανοητά.
Διερωτάται αν ο όρος είναι κατάλληλος για την κατανόηση ορισμένων πολιτικών φαινομένων του 20ου  αιώνα.
Θεωρεί ότι βασική παρέκκλιση προς τον ολοκληρωτισμό είναι ο δυισμός μεταξύ «δικών μας» και «ξένων». 
Αντιμετωπίζεται εχθρικά στις αντιπαραθέσεις της αριστεράς.
Δημιουργεί νέες αξίες, καταστρέφει τα άλλα συστήματα, υποκαθιστά το σύστημα των κομμάτων.
Είναι μορφή κοινωνικής καταπίεσης όπως ο δεσποτισμός, η τυραννία και η δικτατορία.
Ορίζονται κριτήρια για την αναγνώριση των ολοκληρωτικών συστημάτων όπως:
- έλεγχοι από μυστική αστυνομία,
- ελέγχονται οι δομές και οι μηχανισμοί επικοινωνίας,
- η εξουσία ασκεί βία, ελέγχει τους κοινωνικούς οργανισμούς και τις κοινωνικές δομές με σκοπό το συγκεντρωτισμό και τον καθολικό σχεδιασμό της οικονομίας.  

To κεφάλαιο «Λογοτεχνία και πολιτικές ιδέες δεν προσφέρει κάτι καινούργιο. Κάθε μορφή λογοτεχνίας (Λογοτεχνία και κινηματογράφος , Επιστημονική λογοτεχνία, πολιτικά και θεωρητικά κείμενα) οδηγούν σε ηθικό στοχασμό και κατανόηση πρακτικών, αρχών και ιδεών.   

T
έλος θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι ο μαρξισμός και όλες οι εκδοχές του έχουν θεωρητικό, φιλοσοφικό και επιστημονικό ενδιαφέρον.

Ερωτήματα?
«… νεαρός που δεν είχε κτυπήσει εισιτήριο έπεσε και σκοτώθηκε στη διάρκεια του ελέγχου».
Δηλ. αυτοκτόνησε?
Αυτός που άνοιξε την πόρτα στην οποία στηριζόταν ο νεαρός δεν έχει καμιά ευθύνη?

Ο σκοπός που γράφηκε το βιβλίο δεν είναι σαφής. Με μια πρώτη ματιά θα μπορούσε να πει κανείς ότι γράφηκε για να δικαιολογήσει ότι ζούμε σήμερα με «επιστημονικό» τρόπο και με «διεθνή βιβλιογραφία». Ο συγγραφέας επιλέγει το δύσκολο δρόμο τη γραφής αντί του απλού και κατανοητού λόγου ίσως γιατί έτσι νομίζει ότι αποδίδει μεγαλύτερη αξία στο γραπτό του.   
Πέραν τούτων αποδίδει  με επιστημοσύνη, εμπεριστατωμένα και με σαφήνεια τις έννοιες του ριζοσπαστισμού (δραματοποίηση των πολιτικών διαφορών και των σχέσεων μεταξύ των πολιτικών ομάδων), του δημοκρατισμού (ως μορφή λαϊκισμού), της κοσμικότητας ως πολεμικού σκοπού του ισλαμισμού και του ολοκληρωτισμού, την ισλαμοφοβία ως ρατσιστικό και ταξικό φαινόμενο,
Ο συγγραφέας  δεν έχει ανάγκη να χρησιμοποιεί το πρώτο ενικό πρόσωπο που αν όχι τίποτα άλλο η επανάληψή του ενοχλεί.
ΦΑΝΤΑΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΙΡΟΥ ΜΑΣ
ΑΡΙΣΤΡΡΑ, ΚΡΙΤΙΚΗ, ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
ΠΟΛΙΣ

 

Labels:

2 Comments:

At 06 February, 2017 , Blogger vantageo said...

Πολύ ωραία ανάλυση.
Χρειαζόμαστε αναλύσεις γιατί λίγοι έχουμε την πολυτέλεια του οξύ πνεύματος ταυτόγχρονα με την εμπειρία.

 
At 07 February, 2017 , Blogger ΤΑΣΟΣ said...

Παρουσίαση του βιβλίου με με κάποια προσπάθεια "κριτικής" ανάγνωσης.

 

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home