ΔΕΚΑ (10) ΠΛΗΓΕΣ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΥΓΕΙΑΣ (ΕΣΥ)

1) Η ΔΙΑΦΘΟΡΑ, Η ΔΙΑΠΛΟΚΗ ΚΑΙ Η ΠΑΡΑΟΙΚΟΝ0ΜΙΑ.
(προμήθειες, κατασκευές, μεταθέσεις, αποσπάσεις, προαγωγές, «φακελάκι», χρηματισμοί).

2) ΥΠΟΣΤΕΛΕΧΩΣΗ, ΥΠΟΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΚΑΙ ΟΙ ΟΦΕΙΛΕΣ ΤΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΤΑΜΕΙΩΝ.

3) ΕΛΛΕΨΗ ΑΝΑΛΩΣΙΜΩΝ.

4) ΟΙ ΛΙΣΤΕΣ ΑΝΑΜΟΝΗΣ.

5) Η ΚΑΤΑΡΡΡΕΥΣΗ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΦΡΟΝΤΙΔΑΣ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΕΞΩΤΕΡΙΚΑ ΙΑΤΡΕΙΑ.

6) Η ΣΤΑΣΙΜΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΗΣ ΕΞΕΛΙΞΗΣ ΓΙΑΤΡΏΝ ΚΑΙ ΆΛΛΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΌΝΩΝ ΚΑΙ Η ΕΝΤΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΣΕ ΣΥΝΑΡΤΗΣΗ ΜΕ ΤΙΣ ΧΑΜΗΛΕΣ ΑΠΟΔΟΧΕΣ

7) ΟΙ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΕΚΑΒ ΣΕ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟ ΜΕ ΤΟΝ  ΠΑΛΑΙΟΜΈΝΟ ΣΤΟΛΟ.

8) H ΑΠΑΞΙΩΜΕΝΗ ΙΑΤΡΙΚΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ (μηχανήματα, φάρμακα) ΚΑΙ ΜΗΧΑΝΟΓΡΑΦΙΣΗ ΚΑΙ ΟΙ ΥΨΗΛΕΣ ΔΑΠΆΝΕΣ ΣΥΝΤΗΡΗΣΗΣ ΤΩΝ ΙΑΤΡΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΩΝ.

9) ΟΙ ΑΝΘΕΚΤΙΚΟΙ ΜΙΚΡΟΟΡΓΑΝΙΣΜΟΙ, ΟΙ ΕΝΔΟΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΕΣ ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ  (ιός Coxsackie,

Xρυσίζων σταφυλόκοκκος - Staphylococcus aureus"
κ.άλ.). Καταγράφονται  800.000 θάνατοι το χρόνο παγκόσμια, 50.000 στις χώρες της ΕΕ.

10) ΤΑ ΙΑΤΡΙΚΑ ΛΑΘΗ (τρίτη αιτία θανάτων παγκοσμίως), Η ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ ΤΗΣ "ΕΠΙΘΕΤΙΚΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ", Η ΜΑΛΛΟΝ ΠΡΟΣΒΛΗΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΓΗΡΑΣΜΕΝΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΚΑΙ Η ΔΙΑΧΕΊΡΙΣΗ ΤΩΝ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΩΝ ΚΡΕΒΑΤΙΏΝ ΑΠΟ ΓΙΑΤΡΟΥΣ

ΥΓ: κάθε προηγούμενο επιβαρύνει το επόμενο.

Όλα τα ανωτέρω εντείνονται  από το μεταναστευτικό, τους χρήστες, τους ανασφάλιστους (το ΕΣΥ θα μπορούσε να ανταποκριθεί αν η Πολιτεία ανταποκρινόταν στην ικανοποίηση αναγκών που δημιουργούνται)  και  με την οικ. κρίση πέραν της πρόσβασης, της αυξημένης νοσηρότητας του πληθυσμού, τη φυγή στο εξωτερικό νοσηλευτών και ιατρών...

Η έλλειψη υπηρεσιών υγείας (όπως και παιδείας και πρόνοιας) αποτελούν αιτίες κοινωνικών ανισοτήτων.
Πλημμελείς υπηρεσίες υγείας απειλούν εξίσου όλα τα κοινωνικά στρώματα.

O ιδιωτικός τομέας ενισχύεται παρά την κρίση. Μεγάλο μέρος της δαπάνης των ασφαλισμένων από τα ταμεία πηγαίνει στα ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα. Επισης νοσοκομεία και ιδιώτες καταφεύγουν και πληρώνουν ιδιωτικά διαγνωστικα κέντρα.

Σκοποί των πολιτικών ενός εθνικού συστήματος υγείας θα μπορούσαν να είναι:
- πρόληψη της νόσου,
- ανακούφιση από κάθε σωματικό και ψυχικό πονο,
- βελτίωση και παράταση της ζωής,
- προαγωγή της υγείας.

Η "μάχη" παθογόνων και αντιβιοτικών φαίνεται να ειναι ακόμη ισοδύναμη. Η έρευνα για νέα αντιβιοτικά είναιν μάλλον ανύπαρκτη. Οι εταιρίες απροθυμούν να επενδύσουν στην έρευνα και παραγωγή νέων αντιβιοτικών γιατί σύντομα απαξιώνονται, χρησιμοποιούνται για μικρό χρονικό διάστημα και δεν αποφέρουν κέρδη αντίθετα παράγουν μεγάλες ποσότητες των ήδη υπαρχόντων.


ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ

- Ο τομέας της δημόσιας υγείας διαλύεται όχι με ευθύνη των λειτουργών της. Η κατάσταση χειροτερεύει.

- Η κοινωνική εξαθλίωση (ανεργία, στέρηση αγαθών, ακατάλληλη κατοικία κ. άλ.) αποτελουν νοσογόνο περιβάλλον. 

- To ΕΣΥ παρά τις  "πληγές" του σώζει ζωές.

- Μεγάλο ποσοστό ασθενών καταλήγουν από τη θεραπεία? - αποθεραπεία, ανθετικούς μικροοργανισμούς και ενδονοσοκομειακές μολυνσεις,τα ιατρικά λάθη.

Υγεία: "κατάσταση πλήρους, σωματικής, νοητικής και κοινωνικής ευεξίας".Η υγεία είναι κοινωνικό αγαθό και δικαίωμα στο οποίο όλοι οι άνθρωποι θα πρέπει να έχουν ίση πρόσβαση.